Ojcze Pobłogosław mnie złotą bajką, co rankiem otula Ziemię,
radosnym uniesieniem Słońca na horyzoncie..
Złotem Boskim niech ma Ziemia oddycha…
Złota blaskiem , niech ma Ziemia pozostaje,
Kiedy kąpie się w porannym blasku, ja jej serce i Miłość daję.
Kąpię Ziemię w moim uczuciu i z radością ją biorę w ramiona.
Niech ma Ziemia złota i piękna, ona przecież na chwałę stworzona.
Niech to wszystko, co smutkiem, tęsknotą – spali się w złotym Światła blasku.
Niechaj nowa powstaje Ziemia dostojnością radosną w złotym brzasku.
Niech to wszystko, co w Miłości ją tworzy- w zadziwieniu popłynie w głębiny…
I ożywi piękny kryształ Ziemi i uczuciem jego serce odmieni.
Niechaj Miłość potężna z serc popłynie i iluzję smutną w krąg pokona.
Żyj ma Ziemio dumnie i pęknie będę nosić Cię w swoich ramionach.
Halina Tomczyk
27.03.2011 o 7:21
